การรอดชีวิตของประชากร
สามารถแสดงได้ในรูปของกราฟอัตราการรอดชีวิต (survivorship curves)
โดยจำแนกเป็น 3
ลักษณะ
ลักษณะแรก
: มีอัตราการตายในช่วงต้นของอายุขัยน้อยมาก
และเริ่มมีอัตราการตายสูงขึ้นในช่วงปลายของอายุขัยสามารถพบได้ทั่วไปในสัตว์ขนาดใหญ่ที่มีอายุยืนยาวนาน
และมีอัตราการตายต่ำมากตลอดชั่วอายุขัย เช่น มนุษย์ ช้าง ม้า สุนัข
ลักษณะที่สอง
: อัตราการตายเกิดขึ้นตลอดเวลาในอัตราที่สูงในทุกช่วงอายุ
(สิ่งมีชีวิตมีรูปแบบการรอดชีวิตเท่ากันทุกวัย)และหากอัตราการตายนั้นคงที่
กราฟที่ได้จะมีลักษณะคล้ายเส้นทะแยงมุม แต่ในความเป็นจริงของธรรมชาติ อาจกล่าวได้ว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตชนิดใดที่มีอัตราการตายคงที่เลย
แต่ เช่น ไฮดรา นก เต่า
ลักษณะที่สาม : มีอัตราการตายในช่วงวัยต้นๆ ของอายุขัยสูงมาก และอัตราการตายลดลงเมื่ออายุขัยสูงขึ้นเช่น ปลา หอย และสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง
ลักษณะที่สาม : มีอัตราการตายในช่วงวัยต้นๆ ของอายุขัยสูงมาก และอัตราการตายลดลงเมื่ออายุขัยสูงขึ้นเช่น ปลา หอย และสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง
โครงสร้างอายุ(age structure) มีความเกี่ยวพันกับอัตราการเกิดและอัตราการตายของประชากร เมื่อประชากรมีการเจริญเติบโตและเพิ่มอายุขึ้นเรื่อยๆ จะทำให้เกิดสัดส่วนของกลุ่มอายุต่างๆ ของสมาชิกภายในกลุ่ม ซึ่งสามารถประเมินได้จากสถานภาพของการสืบพันธุ์ ณ ขณะนั้นของประชากร และช่วยพยากรณ์การเปลี่ยนแปลงในอนาคตที่อาจเกิดขึ้นได้ในลักษณะกว้าง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น